اظهارات على کفاشیان در نوع خود جالب است. او براى اینکه فدراسیون فوتبال
عنوان بهترین فدراسیون آسیا را به دست آورد انصافاً زحمات بسیارى کشید و
از نظر اخلاقى و کارى هم مدیر سالمى است اما گاهى اوقات حرف هایى مى زند
که نه تنها فوتبالى نیست که در نوع خود عجیب هم هست. مثلاً او یک بار گفته
بود عجله اى براى انتخاب سرمربى تیم ملى نداریم (قبل از انتخاب دایى) و
حالا مى گوید ما عجله اى براى انتخاب مربى تیم امید نداریم و این رسانه ها
هستند که عجله مى کنند! خب طبعاً این حرف یک حرف منطقى نیست و یک رئیس
فدراسیون نباید اینگونه صحبت کند. همه مى دانند که تیم امید شرایط حساسى
دارد و سابقه هم نشان مى دهد ما همواره در راه رسیدن به المپیک مشکل
داشته ایم. خب در چنین شرایطى آیا رسانه ها حق ندارند عجله داشته باشند و
آیا فدراسیون باید از حساس بودن رسانه ها ناراحت باشد یا به آنها کنایه
بزند؟ ماجراى انتخاب سرمربى تیم امید آنقدرها هم پیچیده نیست که برخى تصور
مى کنند. بالاخره ملاک انتخاب مشخص است اما خود مسئولان با هم اختلاف
دارند. یک روز مى گویند مربى خارجى روز دیگر مى گویند مربى ایرانى و بعد
هم بر سر انتخاب مربى ایرانى به مشکل برمى خورند و دست روى دست مى گذارند.
در این شرایط کفاشیان به جاى اینکه حساسیت ها را در نظر بگیرد و یا دلایل
تأخیر را به مردم بگوید، مى گوید ما عجله اى نداریم و این رسانه ها هستند
که عجله مى کنند!
•••
کفاشیان در مصاحبه اش پیرامون ماجراى لغو عجیب و غریب بازى ذوب آهن هم
حرف هاى عجیبى زده است. همه مى گویند سفر ذوبى ها به کویت غیرضرورى و
اشتباه بود اما فدراسیون و سازمان لیگ زیر بار زور نمى روند و تازه رئیس
فدراسیون در کمال تعجب مى گوید پرسپولیس نباید منتظر ضعیف شدن حریفان
باشد! یعنى این وسط پرسپولیس به جاى اینکه طلبکار باشد بدهکار هم شده و به
نوعى متهم است که مى خواهد حریفان را تضعیف کند! خب واقعاً چه منطقى پشت
سر حرف هاى کفاشیان است؟ آیا اصلاً اثرى از منطق دیده مى شود؟ چرا کفاشیان
به جاى آنکه از نظم و انضباط دفاع کند از بى نظمى دفاع مى کند و چرا در
مورد موضوعاتى که اطلاعات ندارد چپ و راست مصاحبه انجام مى دهد؟ در ماجراى
لغو بازى ذوب آهن درست مثل لغو بازى پیام و برق، سازمان لیگ مقصر بود که
بازى ها را لغو کرد اما کفاشیان نه تنها از سازمان لیگ توضیح نخواست و یا
آنها را مؤاخذه نکرد بلکه توپ را به زمین دیگران انداخت. با این شرایط
تنها راه حل موجود در جهت کم کردن حاشیه ها این است که کفاشیان کمتر
مصاحبه کند و بیشتر به مدیریت بپردازد. او باید حتى المقدور کمتر در مورد
مسائل فوتبالى صحبت کند. رئیس فدراسیون اگر فوتبالى بود به راحتى مى فهمید
که تیم هاى لیگى و به خصوص حریفان ذوب آهن حق دارند اعتراض کنند اما چون
فوتبالى نیست مى گوید پرسپولیس نباید منتظر ضعیف شدن حریفانش باشد!

درد بزرگ پرسپولیس در این فصل پول بود. وقتى از آن به قدر کافى داشت براى
خود گرفتارى خرید و حالا هم که ندارد، با مصیبت وام مى گیرد. اواخر هفته
گذشته کمکى ??? میلیون تومانى به باشگاه پرسپولیس مى شود که انتظار مى رفت
آبى بر روى آتش مشکلات باشد اما یک اشتباه، مشکلات جدیدى ایجاد کرد.
مسئولان باشگاه با این اعتماد که در هفته جارى کمک هاى نقدى دیگرى دریافت
خواهد کرد، آن کمک را بین تعدادى از بازیکنان تقسیم کردند و سر بعضى
بى کلاه ماند. اطلاع از این مطلب موجبات ناراحتى بعضى از بازیکنان را
فراهم کرده و با توجه به اینکه برخى نفرات هم قصد داشتند دریافت چک و پول
را مخفى کنند، جو بدى بین بازیکنان ایجاد شد تا جایى که بعضى از بازیکنان
از سر ناراحتى شب قبل از بازى مى گفتند باید جلوى ذوب آهن آنهایى بروند که
پول گرفته اند. به طور حتم چنین سخنانى از ته دل نیست اما چنانچه باشگاه
به قدر چند ساعت هم تبعیض قائل شود اولین مسأله اى که دچار لطمه مى شود،
همبستگى اعضاى تیم است. در مرحله بعدى اعتماد بین بازیکنان و باشگاه از
بین مى رود و این مسائل در کنار فشارهاى عصبى روى کارایى تیم و نحوه
همکارى با یکدیگر تأثیر مى گذارد و اعضاى تیم، دیگر خود را اعضاى یک
خانواده نمى بینند.